Hoewel Pierre Sentjens bijna uitsluitend aquarellen
schildert, wil hij geen aquarellist genoemd worden. Als kunstenaar gebruikt hij
dit medium maar hij wenst niet in een hokje ondergebracht
worden. ‘Lyrisch landschapschilder’ is het begrip dat het best bij hem past.
Sentjens is een atelierschilder die buiten de krachten van
de natuur wil ontmoeten maar die in zijn atelier bij artificieel daglicht zijn
werken maakt. Wanneer hij in het landschap staat voelt, kijkt en schetst hij , vindt hij de
juiste emoties om in het werk te leggen.
De plekken die hij uitkiest zijn achteraf in het werk
nauwelijks te herkennen. De sfeer en de geest blijven dezelfde maar het
landschap wordt veralgemeend. Vaak geeft Sentjens er een surrealistische toets
aan. Rotsen kunnen dreigend in de lucht hangen, de natuur krijgt een ongewoon
gele kleur en …
De ruige natuur van Schotland of het maanlandschap van
Lanzarote zijn geliefde onderwerpen. Meestal zijn de vier elementen er
aanwezig. Aarde, vuur, licht en water kunnen er nog aan den lijve gevoeld
worden. Het vegetale en minerale karakter heeft op deze verlaten plekken veel
te bieden voor een aandachtig schildersoog. Sentjens houdt van de oerkrachten
van de natuur die uitbarsten in een storm met een kleurenpalet dat de
dagelijkse werkelijkheid overstijgt. Wat er in de natuur gebeurt is volgens hem
soms surrealistischer dan wat schilders kunnen bedenken.
Sentjens werkt zeer precies met veel aandacht voor de
correcte voorbereiding en afwerking van
een werk. Zijn bladen maakt hij aan beide kanten nat, waarna het papier gaat
uitzetten en weer inkrimpt. Pas dan spant hij het op en na 24 uur is het klaar
om beschilderd te worden. Omdat je bij het aquarelleren nooit een derde dimensie
kan krijgen zoals bij olieverf, schildert hij in lagen over elkaar. Kenmerkend
voor zijn werken is dat ze doorgaans volledig volgeschilderd zijn. Er is weinig
of geen witte ruimte en de kleuren zijn sterk en krachtig. ‘Wil je een sterke
aquarel maken, dan moet je donkere kleuren durven gebruiken. Toch mogen ze er
niet als een laag opliggen maar de kleur moet in het papier zitten. De korrel
van het papier moet zichtbaar blijven. Het wit van het blad kan je niet witter
maken, maar je kan het wel spectaculairder maken door de contrasten.’, aldus
Sentjens.
Hij is een pure aquarellist die papier, water en pigment
zuiver gebruikt. Geen gemengde technieken want de transparantie is essentieel
en het licht moet weerkaatsen van het blad. Sentjens werkt traag en laat het
water zijn werk doen. Wat er op het blad gebeurt, dat moet je in je werk kunnen
behouden. Vol bewondering spreekt hij over de oude Chinese schilders die een
landschap verticaal weergeven. ‘Als je in een landschap staat, met je blik in
de verte, dan is dat een verticaal gebeuren met een spirituele component. De
weg die je ziet is ook je levensweg. Chinezen zetten weinig op het blad maar ze
suggereren heel veel. Ook ik wil weg uit dat figuratieve.’
Sentjens kreeg de liefde voor tekenen en schilderen van zijn
grootvader die hem als kind op de knieën nam en hem een kip of een konijn liet
tekenen. Hij werd zoet gehouden met bladen papier of bierviltjes die hij vol
tekende. Later kreeg hij zijn opleiding aan de Ecole des Beaux Arts in Brussel
waar hij ateliers volgde als wetenschappelijk tekenen, beeldhouwkunst en schilderkunst. Sentjens vindt het belangrijk
dat een schilder een degelijke culturele basis heeft. ‘Aan de academie leer je
potjes en Griekse beelden naschilderen maar je moet daarvan loskomen en gaan
zien hoe andere grote schilders het gedaan hebben. Lezen, reizen en cultuur opdoen, dat heb je ook nodig als
schilder. Je hoeft niet acht uur per dag te werken maar je moet alles doen met
een project. Het gebeurt dat ik zes maanden niet schilder. Dat doet me goed en
dan ontwikkel ik een project waarmee ik opnieuw kan starten. Intussen moet je
wel kijken en leven met de intentie van te schilderen. Als ik naar een boom
kijk, doe ik dat anders dan wanneer een tuinman naar een boom kijkt.’
Sentjens hamert op het belang van het gebruik van goede
materialen. Hij werkt uitsluitend op Arches, de Rolls Royce onder de
papiersoorten zegt hij. Vroeger gebruikte hij Schoellershammer maar hij merkte
op dat er na een tijd oranje vlekjes in het werk ontstonden. Na een analyse in
een labo kwam aan het licht dat er ijzerstof in het papier zat dat door
oxidatie die vlekken gaf. ‘Goed materiaal, kwaliteitsvolle penselen enz… dat
heb je nodig. Je kan ook geen tennis spelen met een plastic racket.’
Sentjens die in Franstalig België woont maar perfect
tweetalig is, wordt wel eens ‘le maître des vagues’ genoemd – de meester van de
golven. De zee en alles wat leeft op stranden en rotsen inspireert hem. In
eigen beheer gaf hij een schilderboek uit ‘La mer en vacances’ met honderden
afbeeldingen in aquarel van zeedieren, planten, visserssloepen en netten maar ook met recepten en uitleg over al wat
met de zee verband houdt.
Waar het voor hem op aankomt in het leven is ‘de droom
kunnen vinden en het publiek dat die droom verstaat’.
Boek : ‘La mer en vacances’, tekst en illustraties door
Pierre Sentjens
Stage : van 22 tot 28 september 2013 in Pont L’Abbé,
Finistère (Bretagne)
Alle info: www.pierresentjens.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten