Schilderen is het bevorderen van geluk Een portret van Maarten Boffé

Orchideeën, pruimentakjes of bloesems boven een schaaltje met water, enkele appelen in een oud vergiet of versgeplukte paddenstoelen met resten van zand aan de voet van de steel … het zijn voorwerpen uit de natuur die Maarten Boffé met veel precisie schildert tegen een lichte achtergrond die de kleuren en de glans van de objecten benadrukt. Boffé is een fijnschilder die van afwisseling houdt. Hoewel hij meestal werkt met voorwerpen in een weldoordachte compositie, varieert hij vaak zowel naar inhoud als naar stijl en techniek. Hij stemt zijn techniek af op het onderwerp maar ook de stemming waarin hij verkeert bepaalt hoe het werk er zal uitzien. Nu eens zijn het veel egale vlakken met nauwelijks beweging erin, dan weer haalt hij het paletmes boven en werkt hij met pasteuze verf. Boffé schildert met olieverf op hout en MDF dat een onderschildering krijgt met een snel drogende alkyd verf. De laatste tijd kiest hij voor een groter formaat (1.20 x 1m) en is gebruikt hij doek als drager. Door het grove weefsel van het canvas wordt het soms een worsteling met de omtreklijnen en daarom wil hij overstappen op extreem fijn doek. Boffé houdt ervan te filosoferen over het leven en de dingen om ons heen en dat vertaalt zich ook in zijn werken. “Wat ik wil bereiken is meer begrip voor mijn omgeving en dat wil ik op een beeldende manier doorgeven. Stillevens fixeren de tijd en de realiteit. Het is niet mijn bedoeling de tijd vast te houden maar hem even stil te leggen. “, aldus Boffé. Door heel intens en zuiver waar te nemen probeert hij de schepping te doorgronden, het wezen van de realiteit te peilen en meer begrip te creëren. Hoewel zijn onderwerpen in de fijnschilderkunst voor de hand liggend zijn, vindt hij het belangrijk om die simpele objecten op te fleuren tot iets dat de moeite loont. Hij noemt deze werkwijze ‘de werkelijkheid op een vriendelijke manier geweld aandoen.’ Voor 60% blijft een werk trouw aan de realiteit, voor 40 % is het expliciteren en eigenschappen van de waarneming uitvergroten. Boffé houdt niet van antieke replica’s. Nadat hij enkele maanden had doorgebracht in het atelier van Willem Dolphyn, die zich toelegt op het stilleven in de sfeer van de zeventiende-eeuwse fijnschilders, koos hij voor een andere aanpak waarbij hij ernaar streeft de oude dingen een nieuw uiterlijk te geven. Met uiterste nauwgezette tast hij als het ware de grenzen van het microscopische af maar het is veel meer dan louter ambacht of penseelacrobatiek. Naast stillevens schildert hij ook landschappen, portretten en zelfportretten. Werken op bestelling ziet hij niet als een opgave maar als een uitdaging. “In de loop van de geschiedenis is het altijd zo geweest. De kerk en de aristocratie bepaalden lange tijd wat de schilder op doek moest zetten. Schilders waren de lakeien van de machthebbers. Ik heb er geen probleem mee als opdrachtgevers mij zeggen wat ik moet schilderen. Ik zie deze vorm van beperking veeleer als een uitdaging en een sterke stimulans. Ik aanvaard beperking op alle gebied, zowel inhoudelijk als technisch. Maar men moet niet overdrijven.”, voegt hij er met een lachje aan toe. Afkomstig uit de schilderachtige Voerstreek, koestert hij nog steeds een hechte band met de natuur. Zijn favoriete planten zijn fluitenkruid, knotwilgen en klaprozen. In zijn landschapschilderingen streeft hij naar een objectieve weergave van de waarneming . De diepte ervan peilen en die haarfijn weergeven, daar komt het op neer. “Ik ben geen voorstander van kunst die verslag uitbrengt van persoonlijke frustraties. Kunst moet voor mij positief en verheffend zijn. Veel hedendaagse kunst noem ik gecultiveerde waanzin, monomaan en zelfvoldaan. Mijn stelling is dat schilderen een activiteit is die het bestaan kan opvrolijken en het bewustzijn kan aanscherpen.” Het belangrijkste in een mensenleven is voor Boffé vriendelijk te zijn voor de omgeving en het schilderen vervult daarin een essentiële rol. Door te schilderen kan je geluk bevorderen en delen met anderen.